H σκλήρυνση κατά πλάκας (Σ.Κ.Σ.) θεωρείται μια αυτοάνοση νόσος, κατά την οποία υπάρχει σταδιακή καταστροφή της μυελίνης, του περιβλήματος των νεύρων που βοηθά στην προστασία αυτών καθώς και στη μετάδοση των νευρικών ώσεων. Η ακριβής αιτία που την προκαλεί δεν έχει ακόμα βρεθεί. Υπάρχουν πολλές θεωρίες που αφορούν την αιτία για την οποία εμφανίζεται. Οι θεωρίες αυτές, αρχίζουν από την έλλειψη της βιταμίνης D, και φθάνουν μέχρι την λοίμωξη από ιούς. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι το άτομο περνάει ένα έντονο στρες, εξαιτίας σωματικής ή ψυχολογικής καταπόνησης. Όμως, όλες αυτές οι θεωρίες δεν έχουν αποδειχθεί. Η νόσος από τη στιγμή που εκδηλώνεται χαρακτηρίζεται από περιόδους ύφεσης και έξαρσης. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι μεταδοτική νόσος.
Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι πολλά και διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Τα συχνότερα από αυτά είναι οι διαταραχές της όρασης, η δυσαρθρία, η εύκολη κόπωση, η αδυναμία, οι διαταραχές της αισθητικότητας, νοητικές και συναισθηματικές διαταραχές, μουδιάσματα στα άκρα και ιδιαίτερα στα δάκτυλα των χεριών, όπως επίσης του κορμού ή του προσώπου, εξάντληση, ακράτεια ούρων και κοπράνων, σεξουαλικές δυσλειτουργίες, ευαισθησία στη ζέστη και στο ζεστό λουτρό και προβλήματα μνήμης.
Κύριος στόχος τ
ου Φυσικοθεραπευτή, είναι η μείωση της σπαστικότητας και του πόνου, η ολιστική ενδυνάμωση των μυϊκών ομάδων και ασκήσεις ισορροπίας και συντονισμού, χωρίς να ξεχνάμε τη διατήρηση της μυοσκελετικής αρτιότητας με ασκήσεις επιλεκτικής ενδυνάμωσης και ελαστικότητας.
Με την φυσικοθεραπεία θα πετύχουμε να διατηρήθεί το εύρος κίνησης των αρθρώσεων ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος βραχύνσεων και παραμορφώσεων με σκοπό την καλύτερη αυτοεξυπηρέτηση και ανεξαρτησία του ασθενή, τονώνοντας έτσι την αύξηση της αυτοπεποίθησης, και τη μείωση της κατάθλιψης και του άγχους.
Η εκάστοτε επιλογή φυσιοθεραπευτικής παρέμβασης πρέπει να γίνεται μετά από λεπτομερή αξιολόγηση και με βασικό γνώμονα το ότι κάθε άτομο είναι ξεχωριστό.